65 – Vandaag betogen 45.000 Catalanen in Brussel. Ze
zijn met zoveel dat velen onder hen in Gent en Brugge hebben moeten overnachten
omdat er in de hoofdstad onvoldoende hotelcapaciteit was. Ik sprak vanmorgen op
de trein met een Catalaan die naar Brugge was uitgeweken. Neen, het Catalaans nationalisme
teert niet enkel op economische motieven. Er is zeker ook het culturele
argument: de Catalaanse taal en cultuur worden door Spanje belemmerd, om niet
te zeggen gefnuikt. In de administratie en op school heerst de Spaanse taal.
Maar ja, het economische speelt ook een rol. Ja, Catalonië is de rijkste regio
van het land. Maar door het onrechtvaardige fiscale beleid van Madrid dreigt
onze mooie mediterrane regio die plek te verliezen. Wij dragen veel meer bij
dan we terugkrijgen. Dat moet stoppen. En dat vragen wij al lang. Het is de
eerste keer dat het moment zo gunstig is om de onafhankelijkheid te eisen. Aan
het referendum namen 60 procent van de Catalanen deel, en van die 60 procent
stemde 83 procent voor.
Ik
vroeg mijn vriendelijke gesprekspartner of hij het landschap op weg naar
Brussel mooi vond. Hij vond het een beetje grijs. Misschien ook een beetje
troosteloos?, vroeg ik tendentieus. Ja, ook wel een beetje troosteloos, gaf hij
toe. Toen we in Brussel samen uitstapten, staken het geel, rood en blauw van al
die vlaggen fel af tegen het grijs van de stad.
