lees hier vanaf het begin: de laatste boom 1
Het moge duidelijk zijn: zoals de economie nu draait, is het
een crimineel systeem. Hoe kan het systeem worden veranderd? We moeten in elk
geval af van dat infernale groeidogma.
Een nulgroei-kapitalisme lijkt onmogelijk: zonder groei
stuikt het systeem in elkaar. Consuminderen
is een nobele gedachte, maar als je moet wachten tot iedereen die mentaliteitswijziging
heeft doorgevoerd… Bovendien zijn al de kleine inspanningen die we ons
getroosten symbolisch. Eén keer de fiets nemen voor een verplaatsing wordt door
één vliegtuigreis tienduizend keer tenietgedaan. Neen, er zal dwang nodig zijn.
En de nadruk zal meer op de productie dan op de consumptie moeten liggen.
Bovendien speelt de moraliserende vraag om sober te leven in de kaart van de
overheid die met haar antisociale beleid vooral voor de bedrijven werkt.
De conclusie luidt: ‘Om effectief te zijn moet ecologische
actie ingebed zijn in een antikapitalistische strategie.’ Er is een system change nodig om de climate change tegen te gaan. Dit kan
alleen van bovenuit worden georganiseerd: ‘méér overheid, méér publieke
controle en méér democratische planning’, in een samenwerking tussen overheid
en kleine bedrijven. En in elk geval minder privatiseringen.
Dit noemt Ludo De Witte: ‘ecosocialisme’. ‘Het wordt tijd
dat milieuactivisten en socialisten dat door de sociaaldemocratie [, die door
het kapitalisme is ingepalmd, PC] en het stalinisme besmeurde project als het
hunne claimen, en fier zeggen waarvoor het staat: voor het redden van de
mensheid [en de dieren en het leven op aarde in het algemeen, PC] van een
economie die uitsluitend de belangen van de kapitaalbezitters voor ogen heeft.’
(wordt vervolgd)
(wordt vervolgd)
