17 december 2017
79 – De Kinderen van de collaboratie getuigen unisono
dat hun ouders het vertikten om te vertellen over wat ze hadden meegemaakt. Ze
wilden hun kinderen er niet bij betrekken, wat ze hadden meegemaakt was te
gruwelijk voor woorden. En ook, uiteraard: de fout die ze zelf hadden begaan
was niet iets om prat op te gaan. Het gevolg was natuurlijk dat deze kinderen
niet de kans kregen om dat oorlogsverleden te verwerken en – in bepaalde
gevallen – jaren- en decennialang dat nooit zelf meegemaakte maar wel
overgeërfde trauma voor zich uit schoven. Waardoor het kan gebeuren dat sommigen,
wanneer hun dan eindelijk een microfoon onder de neus wordt geschoven,
behoorlijk emotioneel en met tranen in de ogen, getuigenis afleggen van wat,
buiten hen om, hun hele leven heeft bezwaard en getekend.
Behalve natuurlijk
die ene, Jan Tollenaere, zoon van ‘Reimond’ – die belachelijke vervlaamsingen
toch van voornamen: Reimond in plaats van Raymond, Filip in plaats van
Philippe… –, die het bestond om zijn onverhulde antisemitisme (‘nare mensen’,
‘parasieten’…) in deze voor het overige grotendeels hartverwarmende tv-reeks
binnen te smokkelen. Er kwam protest naar aanleiding van zijn uitlatingen en de
man gaf zijn N-VA-partijkaart terug.
Sommigen vonden het niet kunnen dat Reimond Tollenaere zijn opvattingen openlijk kon ventileren. Anderzijds is het wel goed dat we te zien krijgen dat dergelijke mensen dus nog bestaan – hoe onwaarschijnlijk dat op zich ook moge zijn. En dat ze, mocht er geen ruchtbaarheid aan zijn verleend, nog altijd bij die zogenaamd respectabele partij aangesloten zouden zijn. Hoeveel Tollenaeres die niet op tv zijn gekomen zitten er vandaag nog altijd bij de N-VA of stemmen voor die partij omdat ze in onze samenleving niet voluit een Tollenaere kunnen zijn?
Sommigen vonden het niet kunnen dat Reimond Tollenaere zijn opvattingen openlijk kon ventileren. Anderzijds is het wel goed dat we te zien krijgen dat dergelijke mensen dus nog bestaan – hoe onwaarschijnlijk dat op zich ook moge zijn. En dat ze, mocht er geen ruchtbaarheid aan zijn verleend, nog altijd bij die zogenaamd respectabele partij aangesloten zouden zijn. Hoeveel Tollenaeres die niet op tv zijn gekomen zitten er vandaag nog altijd bij de N-VA of stemmen voor die partij omdat ze in onze samenleving niet voluit een Tollenaere kunnen zijn?
