© Bright Side |
23 november 2015
maandag
Brussel zou al een paar dagen een spookstad zijn. Wij worden
meegenomen in een zeer kwalijke fictie. Het theater van de angst. Rechts heeft
ons vast in een houdgreep. Ze kunnen niet verliezen met de angstpsychose die ze
nu vakkundig creëren en in stand houden. (En dat kunnen ze want ze hebben met
Binnenlandse Zaken en Defensie zowel politie als leger tot hun beschikking.)
Altijd prijs. Ofwel er gebeurt niets en dan kunnen de bewindslieden zeggen dat
zij daarvoor hebben gezorgd. Ofwel er gebeurt wél iets en dan kunnen ze zeggen
dat ze gelijk hebben gehad ervoor te waarschuwen. De angstsceptici staan
buitenspel. Ze kunnen niet zeggen dat die hele psychose een manipulatie is waar
het rechtse beleid garen bij spint. Want je kunt nooit uitsluiten dat er iets
gebeurt. ‘Kijk maar naar Parijs’ is een dooddoener. Daarmee sla je elke
discussie plat. Je kunt daar nog wat proberen tegen in te brengen door te
stellen dat wij, het Westen, zelf verantwoordelijk zijn voor wat ons nu
overkomt, en dat er in het Midden-Oosten en Afrika al jaren lang elke dag
gruwelijke aanslagen worden gepleegd waar bij ons geen haan naar kraait, maar dan
word je meteen weggezet als naïeveling. Toch blijft die ademnood: de houdgreep wordt
een wurggreep. Ik vertrouw het niet. ¶