zondag 1 november 2015

vierenvijftig 21


© Dirk Van de Wiele


25 oktober 2015

zondag

Het jaagpad waarover we fietsen ligt vol gele populierenbladeren. Ze zijn nat, het maakt een slurpend geluid. Een andere fietser steekt ons voorbij. Het loopvlak van zijn banden is geel – het is alsof hij het kleur van de bladeren heeft overgenomen, opgestreken. Tijdens een rustmoment in Bellem zitten we op de vangrail naast het kanaal. R. vertelt over zijn reis naar Roemenië, een bepaalde streek in het noorden waarvan ik nu de naam alweer heb vergeten, tegen de Karpaten aan als ik het goed heb begrepen, zou nog vrij ongerept zijn. ¶ J. vertelt over zijn geaccidenteerd amoureus parcours: driemaal getrouwd, en de eerste en derde vrouw zijn één en dezelfde! Drie keer getrouwd dus met twee verschillende vrouwen! Ik vraag hem hoe dat gaat, terugkeren naar elkaar na tien jaar uit elkaar te zijn geweest. ‘Alsof het gisteren was,’ lacht J., die met die vrouw geen kinderen heeft. ‘We namen gewoon de draad weer op.’ ¶