wolkenfragmenten
uit Teju Cole, Elke dag is voor de dief
1240
Het neemt een paar
verdiepingen in beslag van een wolkenkrabber. (9)
1241
Vanuit een bepaalde
hoek gezien kan de kloof nog steeds een ongerepte indruk maken en voldoet ze
nog aan een bepaald beeld van Afrika: geen benzinedampen, geen glimmende wolkenkrabbers,
geen zesbaanswegen. Afrika als struik en struweel. De ochtendlucht is
ongedurig. Donkere wolken klonteren samen en stukje bij beetje lossen
die klonters op. (28)
1242
In de schaduw van de wolkenkrabbers
werpen halfnaakte mannen in boomstamkano’s hun netten uit in de lagune. (49)
1243
Het is een wolkeloze
dag en het glanzende beton van het wooncomplex is wit in het zonlicht. (161)
1244
Het vliegtuig ontdoet
zich van ballast en verheft zich boven de stad, stijgt op boven de talloze
kleine lichtstipjes die zich als sterren over het landschap verspreid hebben,
verrijst traag in de wolkeloze nacht van de harmattan, terwijl de
luchtdruk langzaam afneemt, verheft zich hoog in de lucht, totdat er in de
onderliggende duisternis niets anders te zien is dan de donkere curve van de
aarde. (167)
