Daarmee is natuurlijk niets gezegd over de op basis van
verjaarde mailtjes van racisme betichte staatssecretaris. Maar was het een
gelukkige ingreep om zich op zijn eerste publieke politieke optreden te laten
flankeren door een keurige zwarte man in maatpak? Wie zal het zeggen? In elk
geval was in dit branieachtige studentikoze manoeuvre de hand te herkennen van
de scenarioschrijver-rekwisiteur die vorige week nog zijn
werkgever suggereerde om diens herbevestiging als partijvoorzitter te vieren
met een gele strik. Il faut le faire!
Met deze interventie knipoogde onze scenarioschrijver-rekwisiteur niet alleen
naar de eerdere stunt met de das met Venetiaanse leeuwtjes bij de Blijde
Intrede van de koning, in één moeite plaatste hij ook nog eens een Vlaams
accent, met de kleur, en maakte hij de ex-premier belachelijk, met de vorm van
het vestimentair attribuut. Met dit soort ludieke interventies probeert deze
man – ongetwijfeld een man – de pijnlijke herinnering aan de voortvarendheid weg
te duwen die hem na de verkiezingsoverwinning die misschien iets te gedurfde
akelige marsj op het stadhuis had doen uittekenen. Daarvoor was het net iets te
vroeg, misschien zijn sommigen daardoor afgeschrikt. Maar hij blijft natuurlijk
wel dromen van groots opgezette massabijeenkomsten. En Triumph des Willens is eens en voor altijd zijn favoriete video. Maar
eerst strikken en dassen. En af en toe iets gewaagders. Zoals een zwarte man
naast de staatssecretaris. Je moet zoiets langzaam opbouwen.
