vrijdag 21 november 2014

facebookbericht 664



Wie zinnen laat beginnen met de staande uitdrukking ‘Ik ben geen racist maarrr…’, is er geheid een.

Daarmee is natuurlijk niets gezegd over de op basis van verjaarde mailtjes van racisme betichte staatssecretaris. Maar was het een gelukkige ingreep om zich op zijn eerste publieke politieke optreden te laten flankeren door een keurige zwarte man in maatpak? Wie zal het zeggen? In elk geval was in dit branieachtige studentikoze manoeuvre de hand te herkennen van de scenarioschrijver-rekwisiteur die vorige week nog zijn werkgever suggereerde om diens herbevestiging als partijvoorzitter te vieren met een gele strik. Il faut le faire! Met deze interventie knipoogde onze scenarioschrijver-rekwisiteur niet alleen naar de eerdere stunt met de das met Venetiaanse leeuwtjes bij de Blijde Intrede van de koning, in één moeite plaatste hij ook nog eens een Vlaams accent, met de kleur, en maakte hij de ex-premier belachelijk, met de vorm van het vestimentair attribuut. Met dit soort ludieke interventies probeert deze man – ongetwijfeld een man – de pijnlijke herinnering aan de voortvarendheid weg te duwen die hem na de verkiezingsoverwinning die misschien iets te gedurfde akelige marsj op het stadhuis had doen uittekenen. Daarvoor was het net iets te vroeg, misschien zijn sommigen daardoor afgeschrikt. Maar hij blijft natuurlijk wel dromen van groots opgezette massabijeenkomsten. En Triumph des Willens is eens en voor altijd zijn favoriete video. Maar eerst strikken en dassen. En af en toe iets gewaagders. Zoals een zwarte man naast de staatssecretaris. Je moet zoiets langzaam opbouwen.