Doe even de moeite om dit
relaas van mijn vriend Pascal, dat op eenzame literaire hoogte vertoeft, te
lezen. Het neemt je mee op een (innerlijke) fietsreis doorheen het
contemporaine Frankrijk. Bij wijlen nostalgisch, pessimistisch maar
uiteindelijk getuigend van een enorme relativerende geesteskracht. Deze
tekstfragmenten maken me nederig en een tikkeltje jaloers.
T.S.
