zaterdag 29 november 2014

reactie



Doe even de moeite om dit relaas van mijn vriend Pascal, dat op eenzame literaire hoogte vertoeft, te lezen. Het neemt je mee op een (innerlijke) fietsreis doorheen het contemporaine Frankrijk. Bij wijlen nostalgisch, pessimistisch maar uiteindelijk getuigend van een enorme relativerende geesteskracht. Deze tekstfragmenten maken me nederig en een tikkeltje jaloers.

T.S.