woensdag 19 november 2014

wolken 1233-1234



wolkenfragmenten uit Heere Heeresma, Zwaarmoedige verhalen voor bij de centrale verwarming

1233
Bomen leefden langer. Wolken ook. Die stierven nooit. Gingen alleen naar beneden om te verdampen en weer omhoog te komen om langs de hemel te varen. Ze hield van wolken. Van hun manier van doen. Altijd een beetje plechtstatig. Wolken hadden stijl. Mensen niet. (83)

1234
Ineens werd de hemel, de lucht, de einders, het water en de weiden in zachtrood licht gedompeld. Tegelijk keken ze om. Een bloedrode zon die halverwege boven de kim uit rees was door het grijze wolkendek gebroken en het kanaal scheen hen regelrecht die gloeiende halve cirkel binnen te voeren. (141)