schrikkel 129

Tot voor kort stond hier, vlakbij de Ezelpoort en min of meer aan het oog onttrokken door hoogstammig groen, een filiaal van de Nationale Bank: heel stevig, beperkt toegankelijk, streng beveiligd, met een ondergrondse parking. Het gebouw verloor zijn bestemming en het heeft, na jaren van leegstand, nogal wat voeten in de aarde gehad om het af te breken. In de aldus ontstane put vormde zich een vijver, die inmiddels is leeggepompt. Nu wordt het perceel klaargemaakt voor de oprichting van een luxeappartementencomplex. De bomen zijn inmiddels ook weg en daardoor lijkt het gat, zeker in vergelijking met de huizen en appartementsgebouwen erachter, des te groter. Deze schaalverwarring zorgt ervoor dat de graafmachines en vrachtwagens, die de overtollige grond wegscheppen en evacueren, hoewel ze op zich vrij groot zijn, er klein uitzien. Dergelijke tijdelijke en verwrongen perspectieven zijn altijd interessant. Straks staat hier wat anders – en voor hoelang zál het er staan?