schrikkel 122a

Er was op deze zonnige 1 mei-ochtend aardig wat volk komen opdagen voor de heronthulling van Jan Verhaeghes kunstwerk op de gevelmuur van Verkoopzaal Bonte. Een vrolijke fanfare zette de toon. Een mevrouw die speciaal uit Antwerpen was gekomen om ons toe te spreken – vandaar wellicht dat er op het receptietafeltje (een plank op twee schragen met een witte doek erover) ook Elixir d’Anvers werd aangeboden –, hielp Jan bij het verwijderen van het tijdelijke dekzeil. Dat vergde enige coördinatie want terwijl Jan ter linkerzijde met zijn schoeischaar de veter aan het doorknippen was, viel rechts al een deel van het doek en het was wel degelijk de bedoeling dat het werk erachter gelijkmatig aan de blikken werd blootgesteld. Vandaar dat flukse pasje.