zondag 21 januari 2018

reactie

Marc S. reageerde op mijn open brief aan hem. Hij vroeg me om deze reactie hier te plaatsen, wat ik uiteraard met plezier doe, al was het maar om te tonen hoe diep het water kan zijn. 

Dag Pascal 

Ik had graag gereageerd op je blog zelf maar vind de plaats niet waar dit kan. Misschien moet je mijn reactie er maar op zetten als dit kan. 

Vooreerst was ik helemaal niet in mij wiek geschoten door jouw 'voetafdruk' enkel ben ik allergisch voor argumenten die volgens mij niets met het feit zelf te maken hebben. 

 Ik blijf zeggen dat de bevolking als idioten wordt behandeld in gans die klimaatopwarming saga. 25 jaar geleden was er de zure regen, dan was er het gat in de ozonlaag. Ondertussen is er van zure regen geen sprake meer en blijkt zelfs dat het gat ook aan het verkleinen is. Nu zijn er minder merels, 20 jaar geleden waren het de mussen. Toen was het ook alarmerend, maar kijk, de mussen zijn terug, zonder grootschalige reddingsoperatie. 

 En zo heeft elk tijdsscharnier zijn vermeende problemen die er eigenlijk geen zijn maar die ons wel aangepraat worden. Je herinnert je waarschijnlijk nog de tijd dat we in het grootwarenhuis papieren zakken kregen, tot een slimmerik besloot dat dit toch wel een aanslag op de bomen was en het beter zou zijn om afbreekbare plastiek zakjes te gebruiken. Zoveel jaren verder zijn dit nu ook de boemannen, en over 20 jaar is het weer iets anders. 

 En dan zijn er de behoeders van het milieu die zweren bij elektrische auto's maar er niet bij vermelden dat de productie van één batterij evenveel vervuiling veroorzaakt als acht jaar met een traditionele wagen rjjden. Maar wordt dat er bij verteld? Neen. 

 En ondertussen lijkt het alsof het einde van de wereld voor morgen is en we allemaal anders moeten gaan leven: op reis met de fiets, vegetariër worden en bij voorkeur veganist en bewust leven. Wat probeerde de kerk vroeger anders? Altijd maar de nadruk leggen op wat niet mag en plezier zien als zonde en onverantwoord. 

Wel, dat is het toppunt van het vermanende vingertje. Terwijl er ook zo iets bestaat als vooruitgang. Als het echt zo erg zou zijn, zouden er draconische maatregelen komen, omdat het echt moet. Maar blijkbaar is het nog zo erg niet want worden de handelsakkoorden met de Verenigde Staten opgezegd omdat hij de doelstellingen van Parijs verlaten heeft? Neen, omdat het nog zo erg niet is en eigenlijk nooit zo erg zal worden als beweerd wordt. 

En als laatste nog een uitsmijter. De overgrote meerderheid stelt zich als een bende lemmingen achter het klimaatbeleid. Weet je waarom? Omdat het hen niets kost en ze eigenlijk niets aan hun levensstijl moeten veranderen: ze kunnen nog steeds op reis, diesel wordt niet schandalig duur, ze hebben alle eten dat ze willen, hun huis wordt verwarmd en er is drinkwater uit de kraan. Denk je dat er nog zoveel believers zouden zijn als het hen per kop €250 kost? Een habbekrats als het over het overleven van de planeet gaat. 

 En laten we wel wezen, het klimaat is niet de enige nieuwe religie. Cholestorol is de andere. Vroeger lag de grens op 300. 20 jaar later is het gezakt naar 170, wat mijn huisarts doet concluderen dat we binnenkort enkel nog water mogen drinken. 

 En dan is er ook het falende geheugen of het rooskleuriger voorstellen van feiten die al lang geleden zijn. Zo is het een fabeltje dat er vroeger strengere winters waren. Maar als je sommigen moet geloven was het vroeger elk jaar witte kerst. Neen dus. 

 Maar in elk geval wil ik daar nog eens verder over keuvelen bij een goed glas wijn, ter Blend.

Hartelijk Marc