wolkenfragmenten
uit Michel Tournier, Dwaze liefdes
1789
De kolossale wolkenkrabbers maken
zichzelf ontoegankelijk doordat ze het niet kunnen stellen zonder liften:
sinestere cartesiaanse duikertjes, elektrische doodkisten in verticale positie. (18)
1790
In de Provençaalse hemel kondigen
schriele wolken in de vorm van draderige klauwen het einde van de
hondsdagen aan en de op handen zijnde inval van seigneur mistral, droog, ijzig,
zuiverend. (31)
1791
In het voorbijgaan sturen de wolken
kushandjes van zacht water naar de groene, zilte, wijde vlakte. (151)
1792
Nieuwkomers in de Provence vallen voor
de mistral. Ze vinden die droge, frisse wind stimulerend, sportief, gezond,
joviaal. Ze stellen het op prijs dat hij de wolken verjaagt, en ook de
met muggen beladen miasmen uit de moerassen van de Camargue, dat hij de lucht
schoonveegt en deze laat blinken van zonlicht, als een grote, koperen schaal
waar duchtig op is gepoetst. Slecht weer, als de mistral waait? Kom nou toch!
hoe zou slecht weer zonnig kunnen zijn? Voor noorderlingen staat slecht weer
gelijk aan wolken en regen. (158)
