zaterdag 28 maart 2015

& 6




JOURNAAL


Ook het BRTN-televisiejournaal ontsnapt er niet aan. Dat wisten we al langer, maar vorige zaterdag werd het me toch wat al te schaamteloos. Ik overweeg een kijkgewoonte af te schaffen, die ik lange tijd als deugdelijk heb ervaren.

Het gaat mij niet om overdreven sensatiezucht of bloederigheid, niet om de gruwel in Grozny, Sarajevo of Wechelderzande, of in onze slachthuizen. Wat van een televisiejournaal kan worden verwacht, en zeker van dat op de BRTN, is wérkelijkheid. Dat die werkelijkheid niet altijd op de lachspieren werkt, is ook mij niet ontgaan. Maar wat mij in berichtgeving wel stoort, is verdoken reclame. Of het soort items, zo je wil, waarvan je kan vermoeden dat ze niet zomaar worden opgenomen achteraan het rijtje calamiteiten dat ons dagelijks overvalt.

Vorige zaterdag was het dus weer van dat. Dit keer met liefst drie onderwerpen: een ‘reportage’ over de repatriëring van skislachtoffers door een verzekeringsmaatschappij, een over een bouwbeurs en een over een nieuw product van de Nationale Loterij. Wie met krabben genoeg geld wint, kan zijn droom neerpoten in ons fraaie landschap of ijverig meewerken aan de vernieling van deze of gene bergstreek. Zo begreep ik de boodschap. Je moet er toch iets mee doen, met dat zuur verdiende geld.

Wat later op de avond vernam ik bij ‘de concurrentie’, waar reclame wat duidelijker van het overige programma-aanbod wordt onderscheiden, dat een pizzatent pizza’s ‘uit een betere wereld’ opdient. Een streep door de rekening van al wie hoopte dat het er een zou zijn zonder commerciële betutteling. Smakelijk.

Eerder gepubliceerd in De Standaard van 9 maart 1995