Na Josse De Pauw en Peter de Caluwe, nu Erwin Mortier.
Altijd leuk, die kunstig verwoorde, ingehouden woede. We wachten op nog meer
stukken van onze intellectuelen! Hoe moeten we anders verhinderen dat het
geluid van de laarzen verder aanzwelt en zo luid gaat klinken dat al wat mondig
is de mond wordt gesnoerd?
*
*
Stefan Hertmans, waar blijft
uw striemende en stevig onderbouwde essay over het nieuwe Vlaams-nationalisme?
Daar is behoefte aan.
*
*
Stefan Hertmans: Beste
Pascal, dat essay staat in De Mobilisatie van Arcadia.
*
Oké, Stefan, dat ga ik dan eens herlezen. Maar ik dacht aan zo'n schotschrift met een groter bereik, met ingehouden woede geschreven, zoals dit van Mortier of eerder dat van Josse De Pauw...
Oké, Stefan, dat ga ik dan eens herlezen. Maar ik dacht aan zo'n schotschrift met een groter bereik, met ingehouden woede geschreven, zoals dit van Mortier of eerder dat van Josse De Pauw...
*
Stefan Hertmans
@Laurent
en Pascal: ach, hoeveel keer heb ik het al gezegd, geschreven? Mijn analyse van
het benepen en rancuneus nationalisme is al vier jaar geleden geschreven, ik
heb daar niets aan toe te voegen - alleen, dat de actualiteit ons pijnlijk
gelijk geeft in wat er zat aan te komen: provocaties, bruut politiek cynisme,
afbraak van het middenveld, doelbewust spuwen op sociale verworvenheden,
diabolisering van het socialisme terwijl al die grote vuilbekken zonder
socialistische strijd nog steeds geen nagel zouden hebben om aan hun gat te
krabben; mijn essay is te theoretisch, nietwaar, om gehoord te kunnen worden in
brede kringen, dat weet ik wel. Men moet eigenlijk al de vuilbekkerij gaan
overnemen om nog gehoord te worden, en dat weiger ik. Als ik zie welk soort volk
nu de tribunes met brede grijns bezet, dan herkennen we alles wat we gevreesd
hadden: er zijn wel degelijk lieden aan de macht die veel geleerd hebben van
het cynisme van de jaren dertig, dat zien we elke dag. En ook al slaan ze
eender wie dat nog durft te zeggen honend de bek dicht, het blijft allemaal
elke dag bewaarheid worden; wat kun je doen aan een volk dat zijn eigen
democratie wil afschaffen en met zijn ogen open in zijn eigen bekrompenheid
loopt? Men vroeg ooit aan Karl Kraus waarom hij, de virulente polemist, niets
tegen Hitler schreef. Zijn antwoord: Zu Hitler fällt mir nichts ein. Het is een
zeer snijdend antwoord, dat ook getuigt van het inzicht dat dergelijke domheid
eerst helemaal over een volk moet komen, eer de misleiden verdwaasd wakker zullen
worden. Ver zijn de dagen van Pieter Daens, terwijl we nog nooit zoveel
behoefte hadden aan tolerantie, flexibiliteit, openheid. Maar kijk: wacht een
paar minuten, en er post wel iemand dat ik niet tolerant ben voor de
nationalisten. Met dat soort sofismen komen ze een eind weg, om elke
solidariteit met de zwakkeren af te blokken. Het punt is niet dat die lui het
niet begrijpen, het is dat ze niet willen. Wat baten kaars en bril?
*
Dank je, Stefan, voor deze
reactie. Ik herlas net in 'De mobilisatie van Arcadia' je essay 'De taal van de
Ander', een uitgebreide versie van een artikel van 2009. Dat is al vijf jaar
geleden en, verdorie, hoe snel is het in die vijf jaar gegaan. Je hebt gelijk:
de meeste ontwikkelingen heb je haarfijn voorspeld. Maar het vehikel is te log
voor onze snelle media. Een groot publiek blijft erdoor niet aangesproken. Wat
ik er vooral van onthoud, nu, van dat essay, is hoe genuanceerd het is. Je
kaart niet alleen de Vlaamse zelfgenoegzaamheid aan, maar ook de
kortzichtigheid van de Franstaligen. Dat lijkt mij een waardevolle uitnodiging
tot dialoog in te houden, die iedereen aan beide zijden van de taalgrens maar
ook in alle hoeken van het politieke spectrum ter harte zou moeten nemen. Maar
het geheel is toch wat te theoretisch, het mist de emotie van De Pauw en Mortier
om in deze mediasnelle omgeving echt slagkrachtig te zijn. Vanuit je 'Oorlog en
terpentijn'-status zou je gerust wat dieper kunnen snijden, denk ik dan.
(Overigens is ook in dat boek de behandeling van het flamingantisme ook zeer
genuanceerd.) Waarom zoek je het debat met die Vlaams-nationalisten niet op?
Een publiek debat met De Roover of Rondas of, waarom niet, Sanctorum? Of de
Grote Verongelijkte Zelf? Ik begrijp je Kraus-Hitler-argument: de talen
verschillen te zeer om tot een echt gesprek te komen. Maar moet je niet blijven
proberen tot alle middelen uitgeput zijn? Enfin, ik blijf er over nadenken.
Vanavond, overigens, begeleid ik de leesclub van het Masereelfonds Brugge over
'O&T'. Ik zal er dit gesprekje te berde brengen en eens polsen wat mijn kameraden
ervan denken! Nog een fijne dag.
*
Stefan
Hertmans
Ik
treed met Rondas en consorten niet in dialoog, omdat ze geen dialoog willen,
maar spelletjes spelen. Het zou naïef zijn te denken dat ze een fair debat
willen... Sanctorum heb ik persoonlijk scherp geantwoord op zijn vileine
stukken en ik heb hem gevraagd me uit te schrijven. Ik wil staan voor wat mijn
essays en mijn roman uitdragen, beste Pascal. Misschien overschiet het me ook
wel eens een dezer dagen, en dan zal men gnuivend zeggen dat we in oud-links
zijn blijven steken. De graad van sofisterij is te groot, te manipulatief, te
kwaadwillig om een echt debat aan te gaan. Rondas bijvoorbeeld: de KVS koppelen
aan zijn oude, belegen, oudemannetjesgeleuter over de 'Amadezen': moet men zich
met dat soort nonsens inlaten? Moet men het zonlicht bewijzen wanneer iedereen
verblind zit te staren?
*
Ik ga nu van het zonlicht buiten
profiteren, Stefan. Foldertjes van Groen gaan bussen! Gegroet!