Het is elementaire architectuur en het is maar zeer de vraag
of zij de ouderdom van een Romaanse kloosterkerk, laat staan van een Griekse tempel
zal halen. Toch heeft het viaduct van de A10 in Oudenburg, de aanloop van de
brug over het Plassendalekanaal, iets zeer eigens. Ik vind de constructie zelfs
mooi. Die honderden ranke zuilen die de autosnelweg en het daaroverheen razende
verkeer torsen. De verloren en nutteloze, immer beschaduwde en door ‘onkruid’
ingenomen ruimte eronder. Het perspectief van een balzaal waarin nooit zal
worden gedanst. Het groen van het mos op het plafond en het roest van de
wapening in het beton. Dat alles, dat ultieme statische, brengt mij in postmoderne
vervoering.
