schrikkel 207b

Roussy-le-Village is, zoals vele Franse dorpen, in een pijnloze, trage agonie verwikkeld. Een na een houden neringdoeners en zaakvoerders het er voor gezien – in elementaire behoeften wordt steeds vaker voorzien door mobiele verstrekkers. Zo komt hier – wellicht één keer per week, op een vaste dag – een pizzakraam langs en dat is voor ons bijzonder welkom want we hebben, nu het al tegen de avond aan loopt, in geen 30 kilometer een winkel gezien. ’t Zal dus ook voor ons, samen met de Roussy-e-naren, pizzadag worden. Het pizzakraam bestaat uit een gammele Peugeot-bestelwagen met openklappend zijluik. Er is een heuse oven ingebouwd – op welke brandstof of energievoorziening hij werkt, is niet duidelijk. Boven het werkblad hangen een klok uit de plaatselijke Blokker en een miserabel kruidenrekje met de gangbare pizzakruiden in grote verpakking: oregano, paprikapoeder, dat soort zaken. Het uitbatend koppel bestaat uit een al wat oudere fransoos die duidelijk al vele watertjes heeft doorzwommen en een zwarte matrone die niet zo welbespraakt is maar wel de portemonnee beheert. De lichtreclame met led-lichtjes op de voorgrond is, hoe zal ik het zeggen, lichtelijk van de pot gerukt en tamelijk overbodig. De geleverde schijf quatre saisons smaakt voortreffelijk.