Ik ben geen speler en voel me dus een winnaar, ook als ik
verloren heb. 20 euro zette ik in op de superpot van de Euromillions. Een huis
of drie, reizen, goede doelen. Maar ja, wat doet een mens met 190 miljoen? De
staatsschuld van een middelgroot Afrikaans land inlossen? Alle kindsoldaten in
Angola aan het werk zetten? Tsjernobyl én Fukushima opkuisen? BHV splitsen?
Ach. Ik stapte de krantenwinkel uit waar ik mijn 7,5 euro had geïncasseerd. Ik
voelde me dus een winnaar, ook al had ik een verlies van 12,5 euro geboekt – zo
blij was ik dat ik niet alles kwijt was. Ik droomde nog weg van de grote
getallen. En toen zag ik de poedel. Rode leiband, rode auto. Hij keek me
dwaas aan en begon te keffen en bleef maar keffen tot ik op mijn fiets was
gestapt en uit het zicht verdwenen.
