driekleur 100

Onophoudelijk bleven rijtuigen voorrijden en nu eens betraden dames met bloemen en opgetilde slepen en dan weer heren die hun uniformped of zwarte hoed afnamen, de kerk. In de kerk zelf waren de beide luchters en alle kaarsen voor de plaatselijke iconen reeds aangestoken. De gouden glans op de rode achtergrond van de iconostase, het vergulde beslag van de iconen, het zilver van de kaarsenkronen en kandelaars, de tegels van de vloer, de lopers, de kerkvaandels boven de koorbanken, de treden van het altaar, de oude geblakerde boeken, de priestergewaden en koorhemden, alles baadde in het licht.

Lev Tolstoj, Anna Karenina, 510