woensdag 17 september 2014

wolken 1174-1180



wolkenfragmenten uit Barth David Schwartz, Pasolini, een requiem

1174
Donderdagmiddag was het koel, maar niet koud, met heel hoog in de lucht slierten bewolking. (102)

1175
Uit lage, grijze wolken komen zwakke bliksemflitsen. (192)

1176
…we zien Stracci’s hoofd, geknikt, aan het kruis, met een achtergrond van voortglijdende wolken. (Schwartz citeert Pasolini, 471)

1177
Mauri herinnert zich: ‘Het was werkelijk of Amerika met zijn wolkenkrabbers vlak achter Ostia opdoemde.’ (538)

1178
Na zijn terugkeer van een tweede speurtocht in Marokko naar locaties voor Edipo re nam hij ‘Che cosa sono le nuvole? [Wat zijn de wolken?] in één week op, omdat ik haast had’. (…) Aanplakbiljetten kondigen aan dat het marionettenspel naar Shakespeare (wiens naam nergens genoemd wordt) iets is wat ‘“Wat zijn de wolken?” door Pier Paolo Pasolini’ heet. (571)

1179
Boven hun hoofden zien zij, als voor het eerst, de wolken. (573)

1180
Nadat die twee begraven zijn, maken we een lang, zwijgend shot van die rode aarde, en het terugkerende beeld van die rode aarde zal misschien werken [zoals wolken en stuivend zand in andere films] om van die ene episode over te gaan in een andere. (Schwartz commentarieert een citaat van Pasolini, 636)