maandag 15 september 2014

tour 152



19 mei 2014

dag 21.5

Wie meer dan drie weken in Frankrijk rondfietst, heeft gelegenheid genoeg om de samenstelling van het autopark aan een grondige analyse te onderwerpen. Ver weg is de tijd dat je in Frankrijk regelrechte wrakken kon zien rondrijden. Toen bij ons de autokeuring al lang verplicht was, konden de Fransen nog altijd met hun roestige bakken rondtuffen. Je zag dan ook tot diep in de jaren tachtig auto’s van behoorlijke leeftijd: Renault 4, Citroën Ami, Peugeot 404, uit golfplaat opgetrokken bestelwagens en uiteraard de mooiste wagen aller tijden, de DS.

Maar na de invoering van de verplichting om de auto jaarlijks aan een grondige inspectie te onderwerpen, en uiteraard ook door de toegenomen welvaart en wellicht ook door regelingen in verband met bedrijfswagens en dergelijke, heeft het wagenpark zich grondig vernieuwd. De mooie, ouderwetse, specifieke lijn is nagenoeg compleet verdwenen; de door de wetten van de aerodynamica gedicteerde uniformisering heeft zich over alle merken, meestal Franse, doorgezet en je ziet hier net als bij ons een vrij beperkt aanbod van modellen rondrijden.



Ook de aparte geluiden zijn verdwenen. Een Peugeot klonk niet als een Citroën en al zeker niet als bijvoorbeeld een Volkswagen. Af en toe gebeurt het dat je, als fietser uiteraard, achter je dat typische zuigende geluid van de deux chevaux hoort aankomen.


In die drie weken heb ik – de in de tuin of een vergeten garage geparkeerde exemplaren niet meegeteld – hooguit drie of vier 2PK’tjes gezien en ongeveer evenveel R4’s. Opmerkelijk is dat de recentere R5 al helemaal uit het straatbeeld verdwenen lijkt – moet ik daaruit afleiden dat hoe recenter een model, hoe minder duurzaam het is? Buitenlandse merken blijven schaars. Volkswagen en Audi zijn redelijk courant, Mercedes, Ford, Volvo en Saab al veel minder. Een in het buitenland gemaakte, maar au fond Franse wagen die de jongste jaren zeer talrijk door de Fransen werd aangeschaft, is de Dacia. Dacia verhoudt zich tot moeder Renault zoals Skoda, dat bij ons zo plots een steile opgang maakte, een dochter is van Volkswagen. Dacia, zo zegt men, is de Renault voor de minder kapitaalkrachtigen, maar daarom niet minder performant. Enkel minder prestigieus.

De meest verbreide wagen op de Franse wegen moet echter… de witte bestelwagen zijn, van eender welk merk.