De parken in mijn stad hebben de jongste decennia een metamorfose ondergaan. Sinds het stilaan verdwijnen van de jongerencafés als gevolg van de gestegen prijzen en de alcohol- en tabaksintolerantie zijn ze steeds meer een openbare ontmoetingsplek voor jongeren geworden. De nieuwe speeltuigen trekken de jongste kinderen aan, die dan door hun ouders begeleid in de parken te zien zijn. Corona heeft nu ook de oudere generaties naar buiten gelokt. Nieuwe sociale patronen tekenen zich af. Ontmoetingen op gezette tijden vinden plaats. De investering in mobiel parkmeubilair – nog voor de pandemie! – was een lumineus idee waarvoor het stadsbestuur lof verdient.
210415
