donderdag 4 juni 2015

idiosyncratische synesthesieën 28-30



28

Da’s nu wel de eerste keer dat ik een boodschappenlijstje zie op partiturenpapier.


29

Ik heb net een wandelingetje gemaakt. Het begon met een lichte motregen maar nu is het aan het drenzen en dat weerspiegelt hoe ik me voel.


30

‘We komen aan in Gent,’ zegt de oude man met het gestileerde witte snorretje geheel overbodig tot de bebrilde, nogal corpulente matrone die schuin tegenover hem door het raam staart. Hij heeft al van in Brussel zo hard tegen haar zitten zwijgen dat het pas nu tot mij doordringt dat die twee samen horen.