maandag 8 juni 2015

facebookbericht 767



Ik blijf het een raadsel vinden, die vrije verspreiding van agressieve games. Wij zullen daar nog heel veel spijt van krijgen.

*

Zo dom. Zo kortzichtig. Hoe wij een halve generatie zichzelf laten vergooien en daar nog volop mee bezig zijn. Kijk hoe bleek ze zijn, hoe futloos. Kijk hoe ze niet naar buiten komen. Geen kinderen op straat tijdens de vakantie. En als je ze dan toch eens ziet samenklitten, voor de schoolpoort of in het station of op een caféterras, dan zijn ze allemaal meer bezig met die elektronische kloterij dan met elkaar. Om toch maar niet de ander in de ogen te moeten kijken.  

*



Euh, Pascal: dat zei men in de negentiende eeuw over romans lezen. Dat is van alle tijden: de jongere generatie heeft haar eigen leefwereld; altijd zo geweest, compleet met 'bleek zijn' en 'antisociaal gedrag'. Niet dramatizeren...maar voor die jongen is er duidelijk een onderliggend probleem lijkt me.
MVdM

*

Ik weet het, Mitta Van der Maat, ik ken dat argument, dat de games van nu met de romans van de negentiende eeuw vergelijkt. Maar het is een zwak argument. Agressieve games zijn niet een andere vorm van hetzelfde. Ze zijn iets fundamenteel anders dan boeken, met een totaal eigen impact. Hadden mijn kinderen maar gelezen, denk ik dan, in plaats van imaginaire trollen neer te schieten. Ik heb er zo'n spijt van dat ik dat niet heb kunnen tegenhouden. En ik vind het in elk geval niet normaal dat jongeren - of niet alleen jongeren eigenlijk, volwassenen doen het ook - zich verliezen in hun gadgets in plaats van het contact met elkaar aan te gaan. Als jongeren in de negentiende eeuw samen waren, grepen ze niet naar die roman waaraan ze verslingerd waren. Ze legden die roman opzij en gingen met elkaar om en leerden daarvan.