wolkenfragmenten
uit Barth David Schwartz, Pasolini, een
requiem
1174
Donderdagmiddag was het koel, maar niet
koud, met heel hoog in de lucht slierten bewolking.
(102)
1175
Uit lage, grijze wolken komen zwakke
bliksemflitsen. (192)
1176
…we zien Stracci’s hoofd, geknikt, aan
het kruis, met een achtergrond van voortglijdende wolken.
(Schwartz citeert Pasolini, 471)
1177
Mauri herinnert zich: ‘Het was werkelijk
of Amerika met zijn wolkenkrabbers vlak achter Ostia opdoemde.’
(538)
1178
Na zijn terugkeer van een tweede
speurtocht in Marokko naar locaties voor Edipo
re nam hij ‘Che cosa sono le nuvole?
[Wat zijn de wolken?] in één week op, omdat ik haast had’. (…)
Aanplakbiljetten kondigen aan dat het marionettenspel
naar Shakespeare (wiens naam nergens genoemd wordt) iets is wat ‘“Wat zijn de wolken?”
door Pier Paolo Pasolini’ heet. (571)
1179
Boven hun hoofden zien zij, als voor het
eerst, de wolken. (573)
1180
Nadat die twee begraven zijn, maken we
een lang, zwijgend shot van die rode aarde, en het terugkerende beeld van die
rode aarde zal misschien werken [zoals wolken en stuivend zand in andere
films] om van die ene episode over te gaan in een andere.
(Schwartz commentarieert een citaat van Pasolini, 636)
