22 mei 2014
Ik kwam tijdens het fietsen op het idee om een inventaris op
te stellen van alles wat ik bij had, en van wat ik daarvan wel en niet heb
gebruikt. Kwestie van daar lering uit te trekken voor een volgende keer.
Tijdens zo’n reis krijgt elk voorwerp, dat telkens een eigen
gewicht heeft, een buitengewoon belang. Je bouwt er, voor zover het zinvol is
zoiets te zeggen, als het ware een persoonlijke band mee op. Veel van die
voorwerpen hebben mij ook echt vooruitgeholpen, ze hebben hun rol gespeeld.
Deze inventaris is een eresaluut aan de dingen die mij hebben vergezeld.
In totaal had ik 25 kilogram bagage mee, waarvan ik 3,8
kilogram meegesleurd materiaal niet heb gebruikt. Daarbij heb ik niet meegeteld
de technische benodigdheden, die, ook als je ze niet nodig hebt, toch
onontbeerlijk zijn. Wel de drie niet aangeraakte boeken!
Ik had vier Ortlieb-reistassen mee. Uiteraard heb ik de
tassen zelf zeer intensief gebruikt. Ik overloop de inhoud.
1. klein rechts
vooraan
laptop + lader
Zeer intensief gebruikt. Op basis van de notities die ik
onderweg maakte (en die ik vaak al in mijn hoofd, al fietsend, bedacht en
‘schreef’), heb ik menig uur nauwgezet zitten schrijven: op de hotelkamer, in
het restaurant, aan een tuintafel gezeten op een camping. Op mijn rustdag heb
ik van elf uur ’s voormiddags tot vijf uur ’s avonds onafgebroken zitten
schrijven. Ik herinner me niet ooit zo lang aan één stuk creatief werk te
hebben verricht.
Leica X1-fototoestel +
lader + kabel om bestanden over te laden op laptop
Met dit toestel heb ik mijn 10 kilometer-foto’s gemaakt. De
procedure was in het begin encombrant,
maar werd op den duur een automatisme. Meer nog, zij werd een houvast. Ik
ontwikkelde als het ware een inwendige klok. Wanneer mijn kilometerteller op 10
of een veelvoud van 10 kwam te staan, stopte ik op de eerste veilige plek waar
dat mogelijk was, boog ik me, zonder van mijn fiets af te komen, voorover om de
tas open te maken, haalde het toestel eruit en van het toestel de lenskap,
zette het toestel aan, wachtte tot de lens uit het toestel naar voren was
geschoven, kaderde en drukte af. Niets geen instellingen, alles bleef
voortdurend op automatisch staan. Ik zette het toestel af, zette de lenskap
terug op de zich weer in het toestel teruggetrokken lens, stopte het toestel in
de tas en deed de tas dicht. Dit alles duurde – dat mat ik soms – 35 tot 45
seconden. Het werd een ritueel, een structuur, een houvast.
Panasonic DMC-523-fototoestel
+ lader + kabel om bestanden over te laden op laptop
Dit toestel had ik voortdurend op zak en ik heb er vaak al
rijdend foto’s mee gemaakt, buiten de 10 kilometer-reeks.
Nokia-gsm + lader
Noodzakelijk en zeer gewaardeerd instrument om contact te
houden met het thuisfront en welgekomen aanmoedigingen in ontvangst te nemen.
portemonnee met
wisselend aantal muntstukken en een potloodslijper
De potloodslijper kocht ik in Orange. De punt van mijn
potlood was afgebroken en aangezien ik zonder potlood geen boek kan lezen… Het
duurde wel een paar dagen vooraleer ik aan de noodzakelijke aanschaf van die
potloodslijper dacht. Hij kostte 35 eurocent. Ik heb er uiteindelijk geen
gebruik van gemaakt.
portefeuille
- -
bankkaart: om te betalen in de hotels
- -
ziekenfondskaart: niet nodig gehad
- -
briefgeld
- -
rijbewijs: niet nodig gehad
- -
identiteitskaart: handig in hotels bij het
inchecken
- -
kleine overzichtskaart van Frankrijk met daarop
aangebracht mijn reisroute: heb ik een paar keer gebruikt om aan mensen met wie
ik aan de praat geraakte, meestal in cafés, mijn reisroute aanschouwelijk voor
te stellen; lokte altijd uitingen van bewondering uit
notitieboekje, met
daarin een groeiende verzameling adreskaartjes en rekeningen van hotels, kastickets…
Ik kreeg het boekje van P. Ik zal het haar tonen wanneer ik
haar opnieuw zie, zodat ze weet dat er goed gebruik is gemaakt van haar
attentie. Vooraan schreef ik de notities (observaties, gedachten,
waarnemingen), achteraan de uitgaven die ik maakte en het aantal kilometers dat
ik aflegde.
balpen: vaak gebruikt
potlood: niet
gebruikt
Ik had dit potlood mee om aantekeningen te maken in de
boeken die ik las, zoals ik bij het lezen van boeken altijd een potlood bij de
hand heb, maar ik heb het niet gebruikt om de heel eenvoudige reden dat de
eerste keer dat ik het wilde gebruiken de punt afgebroken bleek en ik ben er
nooit toe gekomen, hoewel ik speciaal met dat doel voor ogen in Orange een
potloodscherper aankocht, de punt bij te slijpen.
hoofdbandlicht:
vaak gebruikt.
Meestal gebruikte ik dit licht, eigenlijk een zaklamp die
bevestigd is op een elastische hoofdband, ’s avonds in de tent om nog een paar
bladzijden te lezen, maar één keer ook in een totaal andere situatie, namelijk
in de tunnel van de col du Romeyère, waar fietsers al van bij de voet van de berg
worden verwittigd dat ze zonder verlichting de beklimming niet mogen aanvatten.
De tunnel is onverlicht en zonder bijlichten geraak je er gewoon niet door.
Gewone fietsverlichting volstaat eigenlijk niet, dus was deze extra verlichting
zeer welkom.
vijf boeken
- -
Jack Kerouac, Op weg. Ben ik beginnen te lezen op de trein naar Arlon, en dan nog
een avond of twee daarna, maar het kon me niet voldoende boeien.
- -
Jelle Noorman, Mijn Frankrijk. Ben ik de hele reis door blijven lezen, maar
telkens maar een paar bladzijden aangezien ik mijn avonden vooral besteedde aan
het aanvullen van mijn notities.
- -
Patricia de Martelaere, Taoïsme. Niet opengeslagen. Dat op zich lijkt mij al een vorm van
taoïsme.
- - John Melville, Moby Dick. Dit was het boek dat ik dacht te zullen lezen maar het
is er niet van gekomen.
- -
Oscar Wilde, Het
portret van Dorian Gray. Dit moest ik voor de leesclub de maandag na mijn
thuiskomst lezen en ik dacht aanvankelijk dat ik had vergeten het mee te nemen.
Pas bij het uitpakken thuis bleek dat ik het al die tijd had meegesleurd, over
berg en dal.
Ibuprofen: 10 pillen
Daarvan heb ik er zes genomen omdat ik de laatste dagen
telkens met hoofdpijn opstond. Wellicht door een lichte zonneslag.
Zolpidern: 10 pillen
Iedere keer dat ik in mijn tentje sliep, nam ik een halfje.
Om toch maar zeker niet ’s nachts wakker te liggen.
nagelschaartje: gebruikt
wondpleisters: godzijdank
niet nodig gehad.
tekengereedschap
Pieter had mij een setje meegegeven en ik heb er zes keer
gebruik van gemaakt. De ansichtkaarten die ik op deze manier vervaardigde, heb
ik allemaal naar Pieter gestuurd. Het setje bevatte:
- -
blikken doos met potloden, aquarelpotloden en
houtskoolstiften, sushirestaurantvisje met water om de met aquarelpotlood
uitgezette lijnen tot kleurvlakken uit te smeren, een lapje stof, een gummetje
- -
papier op prentbriefkaartformaat
een zakje pikante saus
Op zaterdag 10 mei kreeg ik in de pizzeria van Saint-Jory
een zakje pikante saus mee, maar ik slaagde er niet in het open te maken toen
ik, gezeten op een scheef geplaatste bank op het net heraangelegde dorpsplein,
mijn pizza zat te verorberen en heb het daardoor de rest van de reis met me
meegevoerd.
2. klein links
vooraan
plastic zak met alle picknickbenodigdheden
- - voeding: wisselende samenstelling (brood, kaas,
worst, chocolade, boter, fruit, vis in blik…)
- - keukenhanddoek met daarin gewikkeld: mes,
dunschiller, koffielepel en vork – daarvan heb ik alles gebruikt behalve de
koffielepel
- -
bokaal 50 gram Nescafé oploskoffie, gekocht in Thoirette
omdat ik daar in een gîte over een keukenfornuis beschikte en dus water kon
koken; ik heb de oploskoffie ook nog gebruikt in de gîte bij de boeren in
Sérignac-sur-Garonne
- -
vatje peper + vatje zout: gebruikt telkens ik een
tomaat at en dat is een keer of zeven het geval geweest
kettingolie + vod:
gebruikt want ik heb mijn ketting en versnellingsapparaat toch een keer of drie
onder handen genomen
zadelledervet + vod:
gebruikt, ten einde het comfort van mijn nieuwe Brooks-zadel te optimaliseren
zonnecrème:
gebruikt, maar de eerste keer te laat want mijn bovenarmen waren al verbrand en
zijn de volgende dagen verveld
fietspomp: niet
één keer nodig gehad
leesbril in opbergkas:
gebruikte ik in het begin een paar keer maar ik heb de gewoonte nog niet en op
den duur vergat ik de bril
zonnebril: had ik
bijna voortdurend op, als zonnelichtverzachter op mijn ogen of als haarband op
mijn hoofd
kei, opgeraapt op
de col du Rousset
kei, opgeraapt op
de camping in Sommières
licht regenjasje:
niet gebruikt
plastic zak met
technisch materiaal
- drie bandaftrekkers: niet
gebruikt
- twee binnenbanden: niet
gebruikt
- setje nimbussleutels: gebruikt
om de positie van mijn zadel bij te stellen
plastic zak
meegekregen van de fietsenmaker met de oude trapas en de oude remblokjes
als reserve-onderdelen, plus ook een remkabel en enkele kettingschakels: niet
gebruikt
3. groot links
achteraan met kleren (+ wat ik aanhad)
lichte schoenen (Björn Borg): om te fietsen + een stel
reserveveters
espadrilles: als
schoeisel voor ’s avonds
gewone kleren
- -
twee overhemden waarvan ik er slechts één
gebruikt heb
- -
één T-shirt: gebruikt, meestal om te slapen
- -
één lange broek met lederen broeksriem: gebruikt
- -
vier onderbroeken: gebruikt
- -
vier onderhemden: gebruikt
- -
vier paar sokken: gebruikt
fietskleren
- -
twee koersbroeken met korte pijpen: gebruikt
- -
één koersbroek met lange pijpen: gebruikt bij
regenweer of wanneer het in de tent te koud werd
- -
vingerloze fietshandschoenen: gebruikt
- -
één koersshirt met korte mouwen: gebruikt
- -
twee koersshirts met lange mouwen: een ervan
gebruikte ik wanneer het in de tent te koud werd
- -
regenjack + regenbroek: het jack heb ik
gebruikt, de broek niet
- -
helm: gebruikt, zij het vooral als bescherming
tegen de zon
plastic zak met
toiletgerief
- -
één badkamerhanddoek: gebruikt
- -
washandje: gebruikt
- -
tandpasta + tandenborstel: gebruikt
- -
haarborstel: gebruikt
- -
shampoo: gebruikt
- -
tube calendulazalf: gebruikt tegen insectenbeten
- -
tube daktarin schimmelwerend middel: niet
gebruikt
lederen schoudertasje:
eigenlijk enkel op de treinreis naar Arlon gebruikt, daarna was het ballast
4. groot rechts
achter met kampeerbenodigdheden
plastic grondzeil:
gebruikt
tent The North Face
Storm Break 2: zes keer gebruikt
slaapzak Karrymore
Bluestone: gebruikt
zelfopblazende
slaapmat Ayacucho (bovenop de reistassen gebonden): gebruikt
elastiek om de
slaapmat, in een vuilniszak van de Stad Brugge gevat, bovenop de fietstassen te
binden
één fles
balsamicoazijn 50 cl: gekocht in Sérignac-sur-Garonne, maar toen ik van die
boodschap thuiskwam, dat wil zeggen in mijn gîte, bleek dat er al een
aangebroken en veel kleinere fles in de voorraadkast stond – maar die
halveliterfles had me meer dan 6 euro gekost, dus kon ik hem niet zomaar laten
staan en dus heb ik heb meer dan een week over Franse wegen meegezeuld
wc-papier: evident
dat je dat bij hebt maar ik had het vergeten, dus heb ik maar een aangebroken
rol meegegrist uit de toiletten van een restaurant, dat was in Sommières
de fiets zelf met
facultatieve onderdelen:
verlichting met
batterijen: die is van pas gekomen, zowel in de tunnel van de col du Romeyère
als op de voorlaatste dag, toen ik na de middag in een antediluviaanse, uren
durende regenbui terechtkwam
kaarthouder met
daarin bladzijden, uitgescheurd uit een Michelinboek Frankrijk 1:200.000
drinkbus: ik had
er een bij, maar die gebruikte ik niet; ik drink niet graag uit een drinkbus,
met dat vervelende sproeimechanisme dat, zo beeld ik mij in, voortdurend vol
microscopisch ongedierte zit, maar bovendien bleek een lege plastic
Perrier-fles niet alleen een praktischer volume te hebben (1 in plaats van 0,5
liter) maar ook even goed in de op mijn fietskader gemonteerde drinkbushouder
te passen; op den duur werd die Perrier-fles een soort van fetisj, ik vulde hem
voortdurend bij en vond het om de een of andere reden belangrijk dat het
dezélfde fles bleef die mij op mijn reis vergezelde – ik schat dat ik, met
gemiddeld 3 liter water per dag, toch een liter of 75 heb gedronken
