23 mei 2014
Hoe vreemd. Ik ben amper een dag thuis en die reis begint
zich al terug te trekken, irreëel te worden. Ik begin nu al te beseffen dat het
maar een kwestie van tijd is dat ik het gevoel zal hebben, of de indruk – hoe
moet ik het zeggen? – dat ik die hele gekke omzwerving niet heb gemaakt, dat het iets is wat ik me inbeeld, een fantoom,
een dwaze gedachte. Ik? Drieëntwintig dagen op de fiets? Helemaal tot in het
zuiden van Frankrijk en terug? Tweeduizend zevenhonderd kilometer? Ik reed
vandaag op en af naar de Carrefour, dat is samen, ruim gemeten, 1 kilometer en
het leek al veel. Ik voel me lui, moe, afgepeigerd.
Afgepeigerd? Waardoor? Tja, heb ik dan toch iets fysieks
gedaan misschien?
In mijn hoofd daarentegen is alles opvallend helder. Ik zie
de dingen met een nieuw licht. Ik doe de dingen met een ander tempo. ’t Helpt
natuurlijk dat ik nog een paar dagen heb vooraleer ik in mijn oude patronen van
werk en zo moet hervallen. Ik kan dus mijn tijd nemen. Ik pak de reistassen een
na een uit. Laat de voorwerpen die me drie weken lang zo vertrouwd waren, die
ik echt nodig had (en sommige dan weer niet), die slijtage vertonen, of die
effenaf stinken en vuil zijn, door mijn handen gaan. Ik maak er een inventaris
van. Dat was een heel verfrissende ervaring, iets waardevols. Hoe de dingen een
groter belang kunnen hebben. Vaak zien we het niet meer hoe belangrijk ze
kunnen zijn.
Ik herinner mij een moment op reis dat ik dacht: wees maar
voorzichtig. Ik was van een keiharde saucisson
(pur porc) een plak aan het snijden
en ik dacht: wees maar voorzichtig want voor je het weet snijd je met je mes in
het verkeerde vlees en is je reis ten einde. Dus hanteerde ik dat mes
bedachtzaam. Of ik keek naar het verschil in slijtage tussen mijn voorste en
mijn achterste buitenband. Of ik spande zorgvuldig de schroeven van mijn zadel
aan (met een imbussleutel, ik vergeet het woord niet meer!). Of ik reinigde zorgvuldig
de haringen van mijn tent nadat ik ze uit de vette klei had getrokken. Dat
soort dingen, je bent veel zorgvuldiger in een precaire situatie. Ook dat is
een les.
