facebookbericht 1142

'Bezonken rood' gaat minstens evenzeer over de relatie (de niet-relatie) met de moeder (met de moeder in het bijzonder en met vrouwen in het algemeen), als over de herinnering aan dat kamp. 'Bezonken rood' is literatuur, geen geschiedschrijving. Het is een compositie, geen relaas. Het is kunst, geen wetenschap. Of er nu al dan niet wachttorens waren, is een verwaarloosbaar detail. Herinnering is altijd gedeeltelijk verbeelding. Welnu, in Brouwers' herinnering stonden ze er blijkbaar, die wachttorens, en daar heeft Kousbroek niet over te zeuren.