donderdag 6 oktober
Op aanraden van enkele Facebookvrienden heb ik op de site
van Canvas gekeken naar de aflevering van ‘Radio Gaga’ over het Zeepreventorium
in De Haan. De programmamakers begeven zich tot op het randje van het sentimentalisme.
Maar ze overschrijden die rand niet – en dat is er net zo goed aan: dat ze het
beséffen dat ze die rand niet mogen overschrijden. De door ziekte en pech
getroffen kinderen zeggen mooie dingen. Nog wat bruut en ongepolijst. Maar het
is wel wáár, wat ze zeggen. Ze verbijten hun ontgoochelingen en trekken zich
aan elkaar op om alsnog van dit leven iets te maken: de oceaan te bereiken,
wortel te schieten, iets moois te creëren. Voor dit soort onmetelijke
bevlogenheid doe ik mijn hoed af.
Ik hield voor
de periodiek De Bond van De
Gezinsbond van 1 tot en met 6 oktober een dagboek bij. Het verscheen op 21
oktober en dit is de bijdrage van 6 oktober.
