wolkenfragmenten
uit Alain de Botton, Weg van liefde
2084
Even na elven, op een bewolkte ochtend begin juni,
schudden ze elkaar op het bouwterrein de hand. (18)
2085
Door de brede ramen van de Taj Mahal ziet hij wolken
door de lucht jagen, en in de verte belicht een aarzelend zonnetje de ronde,
zwarte toppen van de vulkanische Pentland Hills. (20)
2086
Er drijven wolken langs de horizon zonder stil te
staan bij hun gekwetste trots. (68)
2087
Het liefst zou ze beschikken over een beschermgeest die met
zijn magische krachten alles stilzet op het moment dat Rahib zich begint te
ergeren en hem daarna uit de kamer van zijn budgethotel door de dikke wolken
in de lagere atmosfeer meervoert naar het Inverness van een kwarteeuw geleden (…) (91)
2088
(…) het
laaghangende grijze wolkendek boven de velden tijdens een wandeling in
Norfolk (…) (218)
2089
Rahib gaat met uitgestrekte armen en benen op de grond
liggen, en kijkt toe hoe een onschuldig wolkje langstrekt door het
blauw. (237)
