'Je suis Charlie' was een spontane opwelling. Zeer efficiënt
als slogan, maar - zo gaat dat met spontane opwellingen - er was niet goed
nagedacht over de nevenwerkingen. Charlie is een Europese en zelfs Amerikaanse
naam, vandaar de al snel opduikende correctie 'Je suis Ahmed'. Maar bovendien
liet de steunbetuiging, als ‘Je suis Charlie’ verwoord, geen ruimte voor een
bedenking bij de kwaliteit van de provocaties van Charlie Hebdo. En zo’n bedenking moet er wel degelijk kunnen zijn -
binnen het respect voor de vrijheid van meningsuiting welteverstaan.
