Economie en moraliteit? De dag dat een bedrijf de helft van zijn
werknemers buiten gooit, verdubbelen de aandelen in waarde. We hebben dat al
vaak zien gebeuren en kijken machteloos toe. Overal is er dat schaamteloze
cynisme. Ook in de dubbelzinnige manier waarop bedrijven met moraliteit omgaan.
Deze week: Colruyt. (Een van de talrijke voorbeelden.) Ik ga al vele jaren
daarheen voor mijn inkopen, niet omdat het er goedkoper is maar omdat de
kapitalistische glitter en glamour er achterwege worden gelaten. Omdat die
winkel soberheid uitstraalt. (Om die reden ook verkies ik als bank Argenta.)
Maar wat blijkt? Het zijn dezelfde schurken, die met hun winsten naar Luxemburg
trekken en de fiscus hier een kruimel toewerpen. Er is geen uitweg meer, we
zitten allemaal gevangen in hetzelfde consumentistische pretpark. De enige hoop
is de toenemende bewustwording en verontwaardiging.
