Akkoord Pascal, dat je op een bepaald ogenblik opnieuw
aan tafel moet zitten met de tegenpartij, maar je moet rekening houden met een
sterke, rechtse culturele hegemonie, die in Vlaanderen ontstaan is (sedert 25
mei) en die nu eerst moet doorbroken worden, vooraleer je kunt gaan
onderhandelen vanuit een sterkere positie. Je kunt vechten, onderhandelen en
overleggen. Het wordt dan ook eerst ,,vechten'' (figuurlijk), om vervolgens
vanuit een sterkere positie te gaan onderhandelen. De vakbonden moeten zich
echt geruggesteund weten door een brede massa, om te weten hoever ze kunnen
gaan. Als ze enkel maar borrelnootjes uit de brand kunnen slepen, heeft het
weinig zin. In die zin is de
polarisatie of de dialectiek van het conflict zeer zinvol.
