Op Facebook werd iets gepost over het ‘multicultureel
bolsjevisme van de VRT’. Ik mengde mij in het discussietje dat daarop volgde.
Ik vond dit een bijzonder interessante discussie.
Ik trek er de volgende conclusie uit. Nu de hele zwik gepolariseerd is,
blijkbaar, mag je nooit de fout begaan van niet
over het muurtje te kijken. Je dreigt vervreemd te geraken. Vandaag heb ik over
het muurtje gekeken, en ik moet zeggen, het bleef allemaal nog zeer beschaafd
en vriendelijk. Dankuwel Erwin Vermeire daarvoor. U was nog tamelijk beleefd,
als ik het zo vergelijk met uw vrienden op de fora her en der. Maar het is toch
confronterend om te zien hoe ànders het er daar uitziet, aan de overkant.
'Bart' die de geldkraan dichtdraait; de westerse beschaving die alle andere in
de schaduw stelt; Bart De Wever die begrijpt dat hij met het vreemdelingenthema
geen extra stemmen zal halen; het zelfstandig Vlaanderen dat de migratiewetgeving
zal aanscherpen; de media die in een vuile oorlog verwikkeld zijn met de
'V-partijen'... Ik verzin niets, het staat allemaal hierboven. Ook op de pagina
van Erwin Vermeire, overigens, staat nog meer van dat fraais. Allemaal zeer
beschaafd en vriendelijk. Ik kan er alleen maar uit afleiden dat het een andere
planeet is daar aan de andere kant van de muur, intussen. Maar wellicht denken
ze daar hetzelfde over mijn kant, die ook de kant is van Koen Peeters en Ankie
Vandekerckhove. Dank u voor uw steun, Koen en Ankie. Ik voelde mij een beetje
onveilig in deze krabbenmand. Gelukkig is er ook nog Luc Van Braekel, die zich
zeer opvallend afzijdig heeft gehouden, hoewel hij toch het vuur aan de lont
stak. In het beste geval is hij ook niet zo gelukkig met de voortvarendheid van
zijn kompanen. Allez vooruit, nog een goede nacht voor iedereen. En ik wens
iedereen, Vlamingen, flaminganten en 'belzen', een vredevol 2015. En dat we ons
in dat komende jaar eens met de werkelijk urgente problemen bezighouden.
*
Het is confronterend te zien hoe die mensen denken. Maar
je moet altijd beseffen dat ze precies hetzelfde over 'ons' denken. En dat is
dan ook weer confronterend.
