Het nieuwe station Guillemins in Luik, je kunt er niet naast
kijken. Een gigantische witte overspanning domineert veel meer dan alleen maar
de perrons en de sporen: je kunt er in dat hele stadsgedeelte niet naast kijken
– al is het wel zo dat er enige desoriëntatie mogelijk is doordat het station
een paar honderd meter werd verschoven zonder dat de verkeersassen aan deze
nieuwe situatie werden aangepast. Maar men is volop bezig om ook de
infrastructuur buiten het station te verleggen en er zijn grote plannen om
nieuwe assen te trekken. Ondertussen wérkt het nieuwe station al, het bewijst
hoe een nieuwe architecturale impuls een hele stad vermag wakker te schudden.
Reizigers vinden beschutting onder het dak van staal en glas. En boven dat zwart
en wit spant de regen een machtige kleurenboog boven la cité ardente.