AALTO
De eerste keer dat ik er een zag, dreef ik er de spot mee: een haardroogkap, zo’n ding waaronder onze moeders, en dus ook de mijne, eind de jaren zestig hele stukken van de zaterdagvooravond schuilgingen om uit de wirwar van krulspelden en haarnetjes een permanent te toveren. Ik zie ze nog zitten, lezend en onbereikbaar voor auditieve impulsen want blijkbaar maakte het nog lawaai ook. Nu weet ik wel beter: de luchters van Alvar Aalto doen enkel diegenen die niet begrijpen hoe mooi ze zijn schamper naar de kwalificatie ‘haardroogkap’ grijpen. Een geschoold oog is nodig om het raffinement te zien waarmee ze op een discrete manier het licht diffuus maken en verspreiden. Designer Aalto gaf vorm aan mijn esthetische beleving. Zijn werk is paradigmatisch voor wat ik onder design versta.
