Dubbel toeval

Gisteren mocht ik bij de buren foto’s nemen van dochterlief, die op haar lentefeest volgende week portretjes wil uitdelen. Dat is een plezierige opdracht, ook al omdat Juliette voorbeeldig poseert. Een van die foto’s plaats ik op mijn fotoblog http://17oktober.fotopages.com (allen welkom!). Daaronder komt dan een zin uit het boek dat ik aan het lezen ben en die ik – toevallig – gisteren, een uur of twee na de fotosessie, onder ogen kreeg: 'Zijn laatste gedachte voordat hij onder zeil ging, was aan Juliette en haar verjaardag. Over zesenveertig dagen was het twaalf oktober, zei hij tegen zichzelf.' Op zich is die coïncidentie – tweemaal Juliette – niet buitensporig, en het gegeven dat het telkens om een meisje van min of meer dezelfde leeftijd gaat verandert daar weinig aan. Merkwaardiger is het toeval dat ook ikzelf, via de datum, in het citaat aanwezig ben en zo een tweede keer met buurmeisje Juliette word verbonden (het is in de roman van Paul Auster háár geboortedatum). Een dergelijk dubbel toeval met drie termen – werkelijke Juliette, fictieve Juliette, waarnemer – lijkt mij eerder zeldzaam. Het boek waarin ik het citaat vond heet dan ook zeer toepasselijk De muziek van het toeval.