44 * 29,40 * 1760

Het licht van de late namiddag, de lucht wolkenwit en hemelsblauw uitgeklaard, het diepe voorjaarsgroen van bomen en beemden, het zonbeschenen knalrood van stallingdeuren en het terracotta van de daken. De frisse noordwestenwind is net niet te strak. Een heerlijke rit. In de oortjes: de sublieme – ik ben spaarzaam in het gebruik van dat woord – nieuwe PJ Harvey, de hele Uh huh her rond en nog eens de eerste drie songs, tot en met ‘Shame’ (met ingehouden woede, op het randje van de melancholie) en het baldadige ‘Who the fuck?’.