woensdag 9 juni 2004
37 * 28,40 * 1551
In de Karthuizerstraat is een rolluik neergelaten om de late-namiddagzon buiten te houden, maar niet helemaal, zodanig dat het laag tegen de vensterbank opgehangen portret van politicus Renaat Landuyt nog zichtbaar blijft voor de buitenwereld, althans voor dat deel van de buitenwereld dat nog kan overtuigd worden om zondag rood te stemmen. Langs het Afwateringskanaal denk ik na over deze blog, hoeveel mensen ik ermee kan bereiken en hoe hard ik wens dat dat er veel zijn. Zou kwaliteit bovendrijven? De legende van de in zee gegooide gouden ring, die dan later in de maag van een vis terug aan land komt. Op weg naar Donk zie ik tegen de achtergevel van een boerderij een jongeman plassen. De krachtige straal, die pas neerwaarts neigt na eerst een opwaartse boog te hebben beschreven, licht op tegen de beschaduwde muur. Onder de bomen aan de kerk van Donk pauzeert een koppel oudere fietsers. Het deelt een blikje frisdrank. Als ik passeer boert de man luidruchtig het koolzuurgas op. Na het keerpunt, waar ik aan een gemiddelde van 29,50 kilometer per uur zit, waait er een stevige tegenwind. In de 17 gemetenstraat (of zijn het er 18) wacht een volwassen kraai tot het laatste moment om voor mij uit op te vliegen; achter de hoek ligt er een doodgereden op het asfalt.