Ik zie de bui hangen en besluit mij niet al te ver uit de buurt van mij droge thuis te wagen. Na drie rondjes van vijf – waarbij ik vooral oog heb voor de naderende onweerswolk en voor een paard dat alvast onder een boom staat geparkeerd tegen het op til staande onheil – doe ik er nog een stuk of drie van twee bij. Dat rondje van twee is een beetje lullig – Dampoortstraat-Ring-Dampoortstraat-Ring… - en hangt mij dan ook al vlug de keel uit. Nu ben ik alweer een halfuur thuis en nog is het niet beginnen te regenen. Maar goed, we zijn toch eens buiten geweest.
