R. vraagt mijn reactie op de emotionele uitbarsting van Etienne Vermeersch op tv, de avond van de verkiezingen (zie http://users.belgacom.net/politics/vermeersch_vlaamsblok.wmv).
*
Ja, Rik, ik had het gezien - en ik was er niet goed van. 't Is ondoordacht en waarschijnlijk ook niet erg efficiënt, maar deze oprechtheid is mij liever dan de hypocrisie van Annemans in de linkerbovenhoek. Ik heb een grote, instinctieve bewondering voor Vermeersch. Hij is een van de weinigen die zijn mond nog durft open te doen.
*
Overigens was dat het enige wat Vermeersch mocht zeggen. De hoge pief van een of andere werkgeversorganisatie naast hem kreeg nog minder spreekkans. Dat hij hoopte dat de verrechtsing in Vlaanderen geen buitenlandse investeerders zou afschrikken. Dan waren de drie minuutjes voorbij en werd weer overgegaan tot de orde van de dag. Hoewel ik, en met mij wellicht vele anderen, meer behoefte had aan duiding en troost dan aan nog preciezere cijfers en nog meer verschrikking.
