wolkenfragmenten uit Tom Lanoye, De draaischijf
4580
Geen wolk te bespeuren behalve de langzaam verbredende condensstreep van een verloren gevlogen straaljager. (9)
4581
Het bouwwerk had onlangs zijn eerste lustrum mogen vieren als ‘eerste wolkenkrabber van heel België en het hoogste kantoorgebouw in heel Europa’. (157)
4582
Op de bank achter mij zit Lea verzaligd door het raam te kijken naar de panorama’s van haar vaderland, met zijn hangbuikwolken en wijdlopige rivieren, zijn robuuste bruggen en grenzeloze weiden. (280)
4583
‘Zie je daarginds, vóór ons, die zwarte donderwolken hangen?’ (280)
