Het lijkt mij op een vreemde (irrationele) manier misschien wel troostvol voor de auteurs dat hun publicaties nog enkele generaties ergens worden bewaard – ook al zullen die in veruit de meeste gevallen nooit nog worden geraadpleegd. Ik bewaar hier thuis ook zéér veel dat ik waarschijnlijk ooit nog gewoon zal weggooien zonder het te hebben ingekeken, en ik mag er niet aan denken wat ermee zal gebeuren indien ik niet de kans zou krijgen dat zelf te doen.