donderdag 31 oktober 2019

LVO 47


Bijna twintig jaar na de tijd waarin Lot zwanger was en er, kort na Veerles geboorte, met de familie werd gebroken, was ik aanwezig op een feestje bij mijn studietijdvriend Paul. Hij woonde toen in een 'gemeenschapshuis' aan de Leuvense Henri Regastraat, zo'n huis dat door zes of acht studenten werd gehuurd en waar een soort van autonoom beheer werd toegepast, met deling van de financiële lasten, de logistiek, het onderhoud, enzovoort, en met een aantal gemeenschappelijke activiteiten. Zoals het organiseren van kotfuiven.

Ik word – als veeleer toevallige en onaangekondigde gast – voorgesteld aan Pauls vrienden, van wie ik de meesten slechts van zien ken. (Op een van de meisjes weliswaar had ik een oog laten vallen. Nicole Van O. heette ze, zij werd later een van de vaste stemmen op de klassieke radiozender BRT 3, later Klara. Ik herinner me nog dat ze toen steil blond haar had, geknipt in een strakke froufrou. Nu weet ik enkel nog hoe haar stem klinkt, maar niet of zij in zee is gegaan met de jongeman tegen wiens schouder ze toen leunde op een uitgerafelde sofa.)

Pauls vrienden steken mij beleefd een hand toe. Ik zou snel opnieuw het huis uit zijn, op zoek naar een andere invulling van mijn avond (want ik wil niet een ongenode gast zijn), ware het niet dat een wat zwaarder aangezette jongeman, stoere krullebol en forse stem, bij mij informeert, afgaande op mijn hem door Paul genoemde familienaam, of ik 'toch geen' familie ben van Gaston Cornet.

Dat ‘toch geen’ klinkt omineus. Wanneer ik bevestigend antwoord – waarom zou ik liegen? – krijg ik prompt een 'Zeg dat het geen waar is!' teruggekaatst.

Ik kan niet anders dan vragen waarom het geen waar zou moeten zijn. Want het is wel degelijk wél waar. Krullebol blijkt Maasmechelaar te zijn. Hij heeft Gaston nog als leraar Frans gehad. Ze wonen bovendien in dezelfde verkaveling. Over de lespraktijk van Gaston weet hij te melden dat mijn oom saai en streng was. Maar dat is niet de reden voor zijn spontane opwelling. Pas na enig aandringen van mijn kant geeft Krullemans nadere uitleg. Regelmatig zag hij de kinderen van Gaston het stratenblok rond lopen. Dat deden ze niet voor hun plezier of voor de sport. (...) *


* Hier is een zin weggelaten. Waarom, dat maak ik duidelijk in OLV 47bis.



(wordt vervolgd)
Lees hier LVO vanaf het begin