Ik heb ongeveer alles verteld wat ik over mijn
grootouders aan vaders kant weet. Veel is het niet, ik weet het. Het is wat het
is.
Wat is nu het erfelijk materiaal dat deze mensen aan
mij hebben doorgegeven? Als het waar is wat ik vaak hoor, dat eigenschappen bij
het zich overzetten een generatie overslaan, dan moet ik van hen toch veel
hebben meegekregen en in mij opgeslagen. En, ja, op mijn beurt heb ik sporen
daarvan opnieuw aan mijn nageslacht doorgegeven.
Mijn grootvader, Jules Cornet, was een beginselvaste
en strenge man, die toch niet in die mate stug was dat hij vond dat hij te
allen tijde onverbiddelijk moest zijn. Een beetje wereldvreemd stel ik hem mij
voor, en wellicht ook tamelijk eenzaam. Zijn taal, de belangrijke functie die hij
als inwijkeling op zich had geladen en de rol die hij in die hoedanigheid
tijdens de oorlog had gespeeld, hebben misschien tot die door mij veronderstelde
eenzaamheid bijgedragen. Hij was zwaargebouwd, op het corpulente af. Met zijn
borstelwenkbrauwen en zware brilmontuur boezemde hij het kind dat ik was ontzag
in. Afgezien van dat laatste ontwaar ik veel van hem in mijzelf – al heb ik
toch ook al moeten ervaren dat sommige mensen schrik hebben van mij. Volkomen
ten onrechte, uiteraard.
Mijn vaders moeder, Hélène Salmon, was naar verluidt –
ik heb het slechts uit tweede hand, en dan vooral van mijn moeder, die zich
door haar, zacht gezegd, niet graag gezien voelde – een weinig sympathieke vrouw:
onverzettelijk schrok ze er niet voor terug haar eigen kind, mijn vader, samen
met diens kinderen, haar kleinkinderen dus, uit haar leefwereld te verjagen. Ik
denk niet dat ik in staat ben om medemensen op zo’n drastische wijze uit mijn
leven te bannen, maar als er een breuk is, heb ik toch ook de neiging om te
berusten in de onherstelbaarheid ervan. Of ik moet het misschien anders zeggen:
ik munt niet bepaald uit in het herstellen van breuken en in het verzoenen.
Daarin, denk ik (want de herinnering die ik aan mijn grootmoeder bewaar is
bepaald niet levendig), gelijk ik misschien op haar. Daarnaast zal ik ook wel
iets van de didactische aanleg hebben geërfd die zij als onderwijzeres moet
hebben gehad.
(wordt vervolgd)
Lees hier
LVO vanaf het begin
