Meer dan De
Lustige Kapoentjes trok de tuin achter de grootouderlijke woning mij aan.
Als je door de achterdeur naar buiten stapte, van de
koelte binnen meteen in de knallende zon, en de bordestrap afdaalde, betrad je
de kiezelvlakte waarop soms de Kever geparkeerd stond. Er werd ’s avonds, in de
langer wordende schaduwen van de cipressenrij waarachter de moestuin zich
uitstrekte, al eens een spelletje jeu de
boules op gespeeld. Dat gebeurde niet met de stalen petanquekogels die
elders voor dit spel worden gebruikt, maar met grote, pastelkleurige stenen
bollen. Die rolden niet goed op de kiezels. Ze bleven min of meer daar liggen
waar ze met een knerpend geluid waren neergekomen, na door de avondlucht de
boog te hebben beschreven die de werper – opwaarts uitzwaaiende arm en lichtjes
door de knieën buigend – hun had opgelegd.
Het smalle tuinperceel strekte zich minstens – althans
in mijn herinnering, een halve eeuw later – tot honderd meter diep uit. Een
middenpad trok het zo al langwerpige terrein in twee nog smallere repen. Links
en rechts was de grond onderverdeeld in stroken waarop mijn grootouders
allerlei groenten teelden: bonen, aardappelen, aardbeien, prei, salade
enzovoort. Twee rijen cipressen sloten een strookje gazon in waar je onder
enkele fruitbomen kon rusten: appel, peer, pruim. En er waren, helemaal tegen
de haag achterin, ook bessenstruiken: rode en witte aalbessen, stekelbessen,
jeneverbessen.
Achter die haag strekte zich een desolaat landschap
uit waarop boeren gewassen ontfutselden aan het vruchtbare Maasslib. Her en der
stond in de verte een bouwsel dat iets met hun activiteiten te maken had, of
een pyloon, of een groepje bomen. Tot aan de haag stond – en staat nog steeds
in mijn herinnering want ik heb die tuin enkel in de zomer betreden – alles in
volle groei en bloei. De prinsessenbonen kronkelden wellustig als
paaldanseressen tegen hun staken aan, de aardbeien bloosden ervan, de kroppen
sla moduleerden op alle tinten tussen wit, geel en groen.
Een van de bessenstruiken op het eind van de tuin lag
aan de basis van een bijna-conflict tusssen kleinzoon en grootvader. Het
incident liet bij mij een grote indruk na. Bestraffingen onthoud je goed. Maar
kwijtgescholden bestraffingen zo mogelijk nog beter.
Lees hier
LVO vanaf het begin
