Dag Pascal,
Bedankt voor het toesturen van je blog en zo weet ik nu wat een blog is. En je schrijft die teksten zo vroeg in de ochtend!?
Hetgeen jij doorstuurt ervaar ik als een tegenwicht voor hetgeen ons dagelijks via de media (inclusief de "betere" kranten) bereikt. Zij bepalen wat de moeite waard is om te vermelden, wat opzienbarend, lovenswaardig, ... is. Moest ik hierin meegaan, dan raak ik doordrongen van een allesoverheersend besef van totale zinloosheid. Ik kan mij opbeuren met goede boeken en blijkbaar nu ook met een blog zoals die van jou te lezen. Je maakt mooie foto's waarin ik die ogenschijnlijke vluchtigheid die maar blijft intrigeren ontdek, de foto bij 033, 026b, ook de foto van die mooie artistieke kop van K. van J., en vooral die foto bij 025 van die zwarte vrouw (Tuymans zou er een schilderij van kunnen maken); ook de tekst van 025: een ogenschijnlijk vluchtige ontmoeting kan zoveel bespiegelingen en beschouwingen losweken die tijdsbestendig zijn, tegelijkertijd zo oud als de mens zelf zijn, en naar een diepere zin op zoek gaan en volgens mij zelfs insinueren.
Schopenhauer heeft iets geschreven in de trant van "journalisten zijn dagloners, broodschrijvers, die de banaliteiten van elke dag tot wetenswaardigheid pogen te verheffen".
Ik zou zeggen... ga door met goed te kijken en dan te schrijven en ik kijk uit naar wat je schrijft.
Met vriendelijke groeten, ook aan Sarah
Piet Delhaye, uitbater boekhandel en café ‘Le Temps des Cerises’, Westouter
