reactie

Iedere dag bewonder ik al die ideeën waarover je schrijft. De vorm is anders in vergelijking met wat ik schrijf. Ik verhaal meer. Ik denk dat de lezer wil dat iets gebeurt. Je denkt na over al die banaliteiten van de dag. Er gebeurt bijna niets. Toch zit er een vorm van spanning in, die nieuwsgierig maakt.

Groeten uit Bonn - Duitsland
Dieter

* 

Er kan zwijgend ook heel veel gezegd worden! 'Mijn' wasserette in St-Jozef waar ik terecht kwam na een kapotte droogkast viel zo in mijn smaak dat ik een nieuwe aankoop maanden bleef uitstellen, zo graag kwam ik er, meestal iets voor het sluitingsuur. Het was de drukke werkelijkheid van de was en plas thuis achterlaten, in een ander universum stappen: het wakkere kunstmatig licht, de zeep en stofgeuren, de warme vochtigheid van drogers en strijkrol, de (luide) stilte en de ontmoetingen natuurlijk. Zo laat 's avonds kwam je andere mensen tegen dan overdag, meer kans op een echt gesprek, zelfs een knuffel eens. Ik had toen telkens een dikke gedichtenbundel van Tellegen mee, dat was perfect. En mijn was was in een record tempo droog en opgeplooid...

N.

* 

ik schrijf nooit LUL

N.