301
Als de ziele luistert / spreekt het al een taal dat leeft, / ’t lijzigste gefluister / ook een taal en teeken heeft: / blâren van de boomen / kouten met malkaar gezwind, / baren in de stroomen / klappen luide en welgezind, / wind en wee een wolken, / wegelen van Gods heiligen voet, / talen en vertolken / ’t diep gedoken Woord zoo zoet… / als de ziele luistert! (7)
Charles Ducal citeert Guido Gezelle
302
De rook gaat heen waar de wolken waaien. (42)Charles Ducal citeert Hendrik de Vries
303
Zoals ik ook hou van sommige schilderijen waar ik vormen op zie die ik niet thuis kan brengen in de werkelijkheid, maar die wel allerlei associaties opwekken, een beetje te vergelijken met het plezier naar de wolken te kijken. (44)
304
De ogen in u die fonkelden jong-goude, / het bloed in u vloog wentel-roowiekend om, / de oogen der lucht die antwoordden zoo goude / boven dreven ijsschuimwolken om. (46)Charles Ducal citeert Herman Gorter
305
Er drijven wat wolken, ijsschuimwolken, wat aan slagroom doet denken. (47)
306
…zoals Klaas, die per se wolken wil zien in al die sneeuw, dat mag natuurlijk. (48)307
Alle geluid, dat nog van verre sprak, / Verstierf – de wind, de wolken, alles gaat / Al zacht en zachter – alles wordt zo stil… (54)Charles Ducal citeert Willem Kloos
