vorig jaar 37
181217
(…) * (…) * Bijna halfweg De laatste hand van
Wiesław Myśliwski. Zeer aparte, boeiende, duizelingwekkende leeservaring. Hoe
hij droom en werkelijkheid, herinnering en verbeelding in elkaar laat overgaan,
meerdere verhalen tegelijk vertelt, verschillende standpunten in elkaar laat
vervloeien, op meerdere plaatsen tegelijk is, ja zelfs de chronologie overhoop
haalt – en daarin word je als lezer met stevige hand meegetrokken, wadend door
een zee van woorden, met af en toe die woordenzee aan de lippen. * (…) * Het
voorbije weekend nog maar eens een herschikking van mijn bibliotheek
doorgevoerd. Nog maar eens al die boeken door mijn handen laten gaan. De angst
die me omvat, de zekerheid dat ik het nooit allemaal nog gelezen zal krijgen,
het besef dat ik met die boeken een dam tegen de oprukkende tijd heb proberen
op te werpen en de onverbiddelijke vergeefsheid daarvan. * Hogere, subtiele
humor, bij Carmiggelt (in de bundel De avond valt, een door de auteur
gesigneerd en ‘aan Jelle en Klazien’ opgedragen exemplaar (1ste druk, 1980), op
14 oktober laatstleden voor 2 euro gekocht op de Damse boekenmarkt (in weerwil
van een met potlood naast Carmiggelts signatuur bijgeschreven ‘10,-’)), in het
stukje ‘Het bestaan I’: ‘Toen hij rechtop stond geeuwde hij hevig en krabde in
zijn kuif, op de wijze van Stan Laurel, maar niet zo komisch.’ Kijk, daar kan
ik hartelijk om glimlachen – en ook: de bravoure waarmee Carmiggelt zich in een
komische zin het woord ‘komisch’ permitteert. Klasse! * Hooligans. Ik kan geen
andere kwalificatie verzinnen voor de N-VA-politici. Het cynisme waarmee ze de
politiek molesteren, de geloofwaardigheid aantasten – door besmetting ook van
wie het goed meent – en het electoraal opportunisme boven elke inhoud plaatsen:
het tart de verbeelding, c’est du jamais vu. Het zijn triestige tijden.
Het ziet ernaar uit dat ze erin zullen slagen België te splitsen – ik hoor het
waarnemers, ook linkse, luidop zeggen. Maar wat dan? Wat als dat onafhankelijke
Vlaanderen een feit is? Wat zal er dan opeens essentieel béter zijn? En
ondertussen staat de helft van Europa op zijn kop. Brexit, extreem-rechts aan
de macht in Italië, Polen en Oostenrijk, oorlogsdreiging vanuit Rusland,
dictatuur in Turkije, de Hongaren die op straat komen tegen de onredelijke
dictaten van despoot Orban, onlusten in Frankrijk… *
